Renesansowa ambona

Rzeźbiona w piaskowcu renesansowa ambona z 1605 roku jest obecnie najwartościowszym pod względem artystycznym elementem wyposażenia kościoła w Gryfinie.

Składa się ona z sześciokątnego korpusu, balustrady schodów i bramki. Ozdobiona jest scenami reliefowymi. Na ściance balustrady umieszczono przedstawienia ze Starego Testamentu: Wygnanie z Raju, Grzech Pierworodny i Ofiara Abrahama, na korpusie zaś sceny nowotestamentowe: Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli i Chrzest Chrystusa. Stopę ambony stanowi kolumna wykonana z gipsu, czyli odmiennego niż całość materiału.

Urok ambony podkreślają dekoracje w postaci kolumienek, pilastrów (półkolumienek), ornamentów okuciowych i kaboszonów (form przypominających oprawiony kamień szlachetny). Wzdłuż gzymsu biegną wersety z Izajasza i Mateusza. Autorstwo gryfińskiej ambony przypisywane jest grupie artystów i rzemieślników z Vilmnitz na wyspie Rugii, którzy stworzyli tam wiele innych dzieł, m.in. mauzoleum pomorskiego rodu szlacheckiego von Putbus. Związek rugijskich Putbusów z Gryfinem może być historycznie uzasadniony, albowiem w roku 1582 baron Ludwik von Putbus otrzymał od księcia Ernesta Ludwika komandorię joannicką w niedalekiej Swobnicy i być może ze względów prestiżowych ta bogata pomorska rodzina fundowała również ambonę dla kościoła św. Mikołaja w Gryfinie.