Portal południowy

Największy i najbardziej zdobny z portali gryfińskiej świątyni znajduje się w południowej ścianie transeptu kościoła. Prawdopodobnie prace budowlane przy gryfińskim kościele w trzynastym stuleciu rozpoczęto od południowego ramienia transeptu. Znaczenie portalu południowego wskazuje jego skala, materiał i detal architektoniczny użyty przez budowniczego . W dolnej części portal wykonany jest z granitu, jego ostrołukowa archiwolta wykonana jest w cegle. Płaska granitowa płyta pełniąca funkcję gzymsu oddziela od siebie obie części. W dość głębokich niszach po obu stronach portalu mogły być umieszczone figury Chrystusa, Maryi i świętych patronów, witające wiernych wchodzących od strony ratusza do świątyni. Ościeża portalu są potrójnie schodkowane i wspierają się na cokole. Krawędzie lewej strony mają przekrój gruszkowy, ze środkowym schodkiem w kształcie połowy sześcioboku a prawa strona posiada profile w kształcie wałka, z prostokątnym uskokiem środkowym. Kucie tego rodzaju motywów zdobniczych było próbą naśladowania i adaptacji wielkich koncepcji portalowych katedr europejskich. Detal architektoniczny południowego ramienia transeptu wskazuje na związki jego twórców ze strzechą kamieniarską działającą w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIII stulecia na obszarze pomiędzy Prenzlau a Strasburgiem. Znakiem rozpoznawczym tego warsztatu jest precyzyjna kamieniarka z charakterystycznym profilowaniem uskoków portalu i konstrukcją archiwolty.

Wyjątkowa uroda południowego portalu mogła być spowodowana chęcią podniesienia prestiżu tego wejścia. Piękny, reprezentacyjny portal w sąsiedztwie rynku podkreślał zapewne znaczenie osób, przed którymi otwierał swe podwoje. Wszak tędy właśnie do świątyni wchodzili miejscy i kościelni notable.